Jesteś tutaj:

Główna treść strony

"Nie wieś / nie miasto" – "Promyki" w widowisku muzycznym

Spektakl taneczno-muzyczny "Nie Wieś / Nie Miasto" promujący płytę pod tym samym tytułem, gościł już na deskach Sali Klenczona. Wcześniejsze koncerty kończyły się owacjami na stojąco, a żywiołowo reagująca publiczność niejednokrotnie wybuchała gromkim śmiechem. Występujący artyści udowodnili, że folklor to nie tylko przyśpiewki i tańce ludowe, ale również historia w niemalże musicalowej odsłonie. Serdecznie zapraszamy 11 maja o godz. 18 na kolejną odsłonę spektaklu, w którym przeboje przedwojennej Warszawy połączone z żywiołowym tańcem gwarantują godzinę fantastycznej rozrywki.
KUP BILET

Płyta „Nie wieś / nie miasto”, która stała się kanwą dla przedstawienia o tym samym tytule, to muzyczna podróż z wiejskich przedmieść przedwojennej stolicy przez praskie targowiska, staromiejskie uliczki, wprost na śródmiejskie salony i estrady. Podobną drogę wraz z napływającą do miast ludnością wiejską, przebył folklor miejski Warszawy.

Koncert, w formie muzycznego widowiska, w strojach z przedwojennej Warszawy oraz strojach ludowych, to nostalgiczny obrazek z „przedwojnia”. Zapis dawnej wielokulturowości stolicy, która przetrwała m.in. w warszawskiej gwarze obok gwar ludowych mazowieckiego dialektu. Mieszały się one na stołecznych dworcach (zwłaszcza Wileńskim i Terespolskim/Wschodnim), targowiskach warszawskiej Pragi (Bazar Różyckiego), gwarnych, wielojęzycznych ulicach.

Widowisko nawiązuje wprost i symbolicznie do historii ale i współczesności Wieliszewa oraz losów kultury ludowej u rogatek wielkiego miasta. W związku z bliskością Warszawy tradycje regionu – określanego przez Oskara Kolberga jako Mazowsze Leśne – zanikły jeszcze w okresie przedwojennym. Tradycyjną mazurską sukmanę, przywdziewaną w dni świąteczne przez zamożniejszych gospodarzy z okolicznych parafii, odnotowano po raz ostatni w roku 1912. Dziś ostatecznie zaciera się wiejski charakter tych terenów, coraz częściej przypominających współczesne miasta. Ten naturalny, choć bardzo dynamiczny proces, wymaga od nas, depozytariuszy ludowych tradycji, próby wydobycia i pielęgnowania tego, co dla naszej wspólnoty najcenniejsze – tożsamości kulturowej.

Scenariusz: Mateusz Sierawski
Choreografia i reżyseria: Dominika Bisialska
Przygotowanie wokalne: Katarzyna Ignaciuk
Choreografia "Tango Milonga": Marlena Wilgos
Opracowanie Muzyczne utworów: Witold Jarosińsk

Umieszczono: 26.04.2024 r., godz. 13.26